سهم من درکتابخانه / افشین خاکنژاد

مطالعه نقش بسیارموثری بر رشد فکری وذهنی انسان ها دارد چرا که بدون آگاهی وکسب علم از محیط اطراف مان دچار مشکلاتی خواهیم شد.موضوع یادداشت، به هنگام بازگشت از کتابخانه ی عمومی امام جعفر صادق (ع) قره قباق اصلاندوز به ذهنم خطور کرد. روز پنج شنبه مورخه 27/11/ 1390جانشین همکار عزیزم آقای قاسم زاده در آن کتابخانه بودم .چند ساعتی به اتمام وقت کاری نمانده بود که یکی از مراجعین برای تحویل کتاب به کتابخانه آمد...

مطالعه نقش بسیارموثری بر رشد فکری وذهنی انسان ها دارد چرا که بدون آگاهی وکسب علم از محیط اطراف مان دچار مشکلاتی خواهیم شد.موضوع یادداشت، به هنگام بازگشت از کتابخانه ی عمومی امام جعفر صادق (ع) قره قباق اصلاندوز به ذهنم خطور کرد. روز پنج شنبه مورخه 27/11/ 1390جانشین همکار عزیزم آقای قاسم زاده در آن کتابخانه بودم .چند ساعتی به اتمام وقت کاری نمانده بود که یکی از مراجعین برای تحویل کتاب به کتابخانه آمد. وبعدا وقتی سراغ وی را از همکارم جویا شدم فهمیدم که یکی از فعال ترین اعضای کتابخانه می باشد .بعد از سلام واحوالپرسی، در عین تحویل دادن کتاب روبه من کرد وگفت من کتاب ها را با دقت تمام مطالعه کردم ودر نگهداری وحفاظت کتاب تلاش خود را نمودم وهمچنین از کل کتاب خلاصه نویسی هم نمودم. آیا به نظر شما من وظیفه ام را به خوبی انجام داده ام یا نه ؟در جواب با لبخندی پاسخ دادم البته شما قوانین کتاب خواندن وامانت گرفتن وبه طور کلی مقررات کتابخانه را به خوبی مورد توجه قرار داده اید. فرد مراجعه کننده ادامه داد: پس سهم خود رادر کتابخانه به درستی انجام داده ام.او همچنین افزود: آیا بهترنیست مسئولان کتابخانه ها در بهینه سازی وبهبود اطلاعات ومواد خواندنی تلاش بیشتری نمایند.؟ وبه قول فرمایش های مقام معظم رهبری:(( اگر تعداد کتاب با عنوان ها زیاد شود البته درقالب همه موضوعات وچنانچه مردم توانستند سئوال ها واستفهام هایشان را در کتاب بیابند یک عالم دیگر وماجرای دیگری خواهد بود.)) ای کاش کمیته های انتخاب کتاب نظر مخاطبان ویا همان مراجعه کنندگان به کتابخانه را جویا می شدند وبیشتر کتاب هارا ازروی نظرات ونیازهای مراجعان تهیه ودر اختیار مخاطبان  قرار می دادند وای کاش های دیگر...

سپس خداحافظی کرد واز کتابخانه خارج شد ومن به  سخنان وپیشنهاد های ارایه شده اندکی فکر کردم وجالب تر از همه این که در بازگشت از کتابخانه دریکی از خودروهای بین راهی از اصلاندوز به مقصد پارس آباد، مشغول نوشتن وقایع امروز درکتابخانه بودم مرد ناشناس که باهم همسفر بودیم رو به من کرد وبعد از سلام واحوالپرسی گفت: می توانم سئوالی کنم؟ گفتم بفرمایید: در ادامه گفت :می بینم که ماجراهاواتفاقات امروز خوددر کتابخانه را یادداشت می کنی پرسیدم: شما از کجا فهمیدید؟  در پاسخ گفت اگر فضولی نباشد من تمام نوشته هایت را خواندم ومی خواهم اگر عیبی نداشته باشد مطلبی را به نوشته هایت اضافه کنم تا کامل تر باشد با خوشحالی روبه او کردم وگفتم البته خوشحال می شوم وخود را برای یادداشت برداری از سخنان وی آماده کردم مرد ناشناس نفس عمیقی کشید وگفت: هریک از ما انسانها از دوران تولد تا دوران پیری در زندگی سهم های زیادی داریم که بعضی از این سهم ها مشترک هستند که کتابخانه  عمومی نمونه ای از این سهم ها به حساب می آیدممکن است بپرسی این راننده که هر روز در خیابان است  وفرصت هیچ کاری به جزکسب روزی برای فرزندان خود ندارد آیا سهم دارد؟ .درست است او هم حتی اگر راننده هم باشد سهم دارد واگر بپرسی مگر کتابخانه شرکت ویا کارخانه سهامی عام است که سهم داشته باشیم، به نظر من کتابخانه همان کارخانه علم است وکتاب ها به منزله سهام ،همان دانش است وکسب سود از سهام همان افزایش آگاهی ودانش است وهرکسی باتوجه به استفاده از این سهام که همان مطالعه است سود بیشتر ویاکمتری می گیردودرنتیجه افزایش ویاکاهش این سهام در زندگی روزمره  تاثیر بسزایی دارد بعد از اتمام سخنانش از ایشان به خاطر راهنمایی ومشاوره تشکر کردم وبعد از خداحافظی به طرف خانه جهت تکمیل یادداشت به راه افتادم.

در طول راه به این موضوع فکر کردم که سهم من از کتابخانه، استفاده ی بهینه از امکانات آن بخصوص در امر مطالعه وخواندن کتاب های مفید می باشد واین که کتاب دروازه ای به سوی جهان گسترده ی دانش ومعرفت است وکتاب خوب ،یکی از بهترین ابزارهای کمال بشری است .